Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
Reklama

Spacerujmy ze sztuką. Te wystawy warto zobaczyć

Nowy rok to nie tylko czas podsumowań, ale też nowych postanowień i silnej motywacji do zmiany. Mamy szczerą nadzieję, że kolejne tygodnie będą pełne artystycznych inspiracji, a regularne obcowanie ze sztuką stanie się jednym z tych postanowień, które zostanie na dłu-żej. Serdecznie zapraszamy na zestawienie wydarzeń artystycznych na terenie Pomorza, na które warto zwrócić uwagę w najbliższych tygodniach.
Spacerujmy ze sztuką. Te wystawy warto zobaczyć

Autor: materiał prasowy

„Unikaj statków gdzie nie mają zwierząt” Zwierzęta na Darze Pomorza - Statek-muzeum „Dar Pomorza” (23.01.2024 – 30.11.2024)

„Chcesz rady, starej jak morze? Ufaj marynarzom kochającym zwierzęta. Unikaj statków, gdzie nie mają zwierząt” – pisał Arkady Fiedler, opowiadając o wojennych losach zwierząt ze statku Kromań w książce „Dziękuję ci, kapitanie”. Dar Pomorza jest jednym z tych statków, na których załoga od zaw-sze chętnie przyjmowała i opiekowała się zwierzętami. Obok najpopularniejszych psów i kotów, ma-rynarzom Daru Pomorza towarzyszyły na przestrzeni dziesięcioleci zwierzęta często zaskakujące i egzotyczne, tworzące na pokładach żaglowca prawdziwą menażerię. Na wystawie dowiedzieć się można zarówno o zabawnych perypetiach zwierzęcych mieszkańców statku, jak i o niefortunnych przygodach z ich udziałem. Obok zwierząt poznać można również pewne szczególne „zwierzęta” i zwierzęce wątki, których znaczenia dla marynarzy i dla statku nie sposób przecenić. Widzowie dowiedzą się m.in., jaką funkcję na statku pełnią „prosiaki”, gdzie na Darze Pomorza można było spotkać „krowy”, przed czym chronią „baranki”, a także, dlaczego na statku nie ma „bocianiego gniazda” i nikt nie lubi „psiej wachty”.

Zwierzęta na Darze Pomorza

„Moda, której nie widać. Bielizna i dodatki do ubiorów od końca XIX do lat 30. XX w.” – Muzeum Sopotu (01.12.2023–31.03.2024)

Najnowsza ekspozycja to kolejna wystawa czasowa organizowana przez Muzeum Sopotu poświę-cona ubiorom i akcesoriom. W dziejach mody bielizna zajmuje wyjątkowe miejsce. Wydaje się, że jak żaden inny element ubioru mówi o postrzeganiu ciała na przestrzeni wieków i jak każdy z nich podlegała przemianom powodowanym aktualną modą. Zmieniały się fasony, długości, tkaniny i ko-lory. Na potrzeby wystawy czasowej zrekonstruowane zostaną historyczne wnętrza sypialne na piętrze zabytkowej willi. Staną się one tłem dla oryginalnych elementów bielizny męskiej, damskiej i dziecięcej od początku II poł. XIX w. do lat 30 XX w. Organizatorzy wystawy opowiedzą czym była krynolina, turniura, bonżurka oraz do czego służyły bindy i fiszbiny. Pewne elementy wystawy zo-staną także wkomponowane w ekspozycję stałą na parterze. Przykładowo na wystawie czasowej będzie można zobaczyć niedawno zakupione do zbiorów Muzeum Sopotu części garderoby. Takie jak kremowy gorset damski z epoki wiktoriańskiej z ok. 1895 r., pochodzące z Francji pończochy ślubne, datowane na lata 20. XX w, czy jedwabne ozdobione koronką majtki damskie z Francji. Eksponaty prezentowane na wystawie pochodzą ze zbiorów Muzeum Sopotu, Muzeum im. Floriana Ceynowy w Pucku, Muzeum Miasta Gdyni i ze zbiorów prywatnych.

Moda, której nie widać

Jacek Dominiczak, Spragnieni miasta – CSW Łaźnia 2 (02.02.2024 – 17.03.2024)

Jak wygląda relacja twórcy z dziełem, gdy obiektem jest miejsce kultury? Jacek Dominiczak, który wiele lat temu zaprojektował wnętrza Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA 2, teraz próbuje powró-cić do dialogicznej formuły tego projektu. Twórca chcę ujawnić ukryty architektoniczny dialog, który tę przestrzeń sekretnie wtedy skonstruował. To był dialog nowej architektury wnętrz-dla-sztuki ze starą architekturą miejskiej łaźni. Dzisiaj, po 12 latach, w białej przestrzeni ŁAŹNI 2 Dominiczak konstruuje nowe architektoniczne spotkanie. Tym razem jego dialogiczna formuła nie jest ukryta — jest ujawniona, by być zapisem pragnienia miasta, manifestem tęsknoty za przestrzenią nasyconą relacjami, klimatami i zdarzeniami. W białej sali ŁAŹNI 2 buduje DIAFORMĘ — nową formę dialo-giczną — która przynależy temu miejscu: temu miastu, temu budynkowi, tej sali. Jacek Domini-czak jest profesorem sztuki i architektem IARP (Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej). Na Wy-dziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku prowadzi Pracownię Projektowania Wnętrz Miejskich, dedykowaną studiom nad zaawansowaniem architektury i urbanistyki współczesnych miast.


Podziel się
Oceń

Napisz komentarz
Komentarze
Reklama
Reklama