Zawsze Opinie

Prezydent Andrzej Duda zepsuł pierwszą rocznicę przełomowych wyborów parlamentarnych 15 października 2023, w których Polacy odsunęli PiS od władzy. W sejmowym orędziu nie zostawił suchej nitki na rządzie Donalda Tuska, który funkcjonuje dopiero od 10 miesięcy. Przypisał mu wszelkie zło, m.in. wysoki deficyt budżetowy, katastrofalną sytuację szpitali, zaniechania inwestycyjne w energetyce, gospodarce morskiej, Centralnym Porcie Komunikacyjnym. Nie wspomniał, że to skutek działań poprzedniego rządu PiS.

Śmiertelny wypadek na pętli tramwajowej w Gdańsku w piątek, 11 października, w którym zginął mały chłopiec, zaś jego matka została ciężko ranna, wciąż pozostaje tematem szerokiej dyskusji. W Internecie krzyżują się rozmaite argumenty, nie brakuje głosów krytyki pod adresem samorządu odpowiedzialnego za organizację ruchu, oraz matki dziecka odpowiedzialnej za jego bezpieczeństwo. Temperatura wymiany komentarzy dochodzi czasem do wrzenia. Trzeba powtórzyć pytanie: czy to koszmarne zdarzenie spowoduje wyciągnięcie wniosków pozwalających na maksymalne ograniczenie zagrożenia?

Nie pierwszy raz, bawiąc przez kilka tygodni we wschodniej Azji, miałem okazję przekonać się, jak często my, Polacy, odbierani jesteśmy jako rodacy Chopina.

W zamierzchłych czasach, kiedy główną siłą polityczną w Polsce był Sojusz Lewicy Demokratycznej, opowiadano następującą anegdotkę. Wsiada Józef Oleksy do samochodu służbowego i wydaje polecenie: – Jedziemy. – Ale dokąd panie premierze? – pyta kierowca. – Wszystko jedno. Wszędzie jestem potrzebny.

Polski premier dał pokaz sprawności organizacyjnej i zaangażowania swojego rządu podczas katastrofalnej powodzi na południu Polski. Nawet PiS i Mariusz Błaszczak w pewnym momencie zamilkli i otworzyli szeroko usta z wrażenia. Jeden z moich znajomych, pomimo wymagającej powagi sytuacji, zażartował, że lepiej tak się sprawdzać niż „produkować” ustawy i rozporządzenia trafiające do polskiego Trójkąta Bermudzkiego, czyli kotła dywersji konstytucyjnej.

Polityczna awantura, jaka wybuchła podczas czwartkowych obrad Sejmu poświęconych niszczycielskiej skali powodzi na południu kraju, świadczy o totalnej brutalizacji języka polityki, bez względu na sprawę, której dotyczy.

Za kilka miesięcy będziemy mieli wybory prezydenckie. Można się spodziewać, że w związku z tym znowu kogoś zaświerzbi ręka, żeby sięgnąć po telefon i powiedzieć: "Słuchajcie obywatele, dziennikarze, redaktorze naczelny kochany, może byście taki tekst opublikowali?" - przestrzega dr hab. Adam Szynol, medioznawca z Uniwersytetu Wrocławskiego.

Ze wszystkich obrazów powodzi na południu Polski z największym poruszeniem oglądałem filmik z zalanego rynku w Lądku Zdroju. Trzy lata temu spędziliśmy tam z żoną 10 dni niezapomnianego urlopu. Mieszkaliśmy właśnie w rynku, z widokiem na neorenesansowy ratusz i pręgierz.

Serce rośnie, jak widzę naszą ogromną ludzką solidarność z poszkodowanymi przez powódź mieszkańcami województw z południa kraju. Słusznie rząd wprowadził stan klęski żywiołowej w wybranych gminach i powiatach województw dolnośląskiego, opolskiego i śląskiego, bo obraz zniszczeń i wielkość strat są ogromne. W tych ciężkich chwilach, łączymy się z wszystkimi poszkodowanymi tragedią.

Jeśli Opera Leśna mieści 5047 widzów, to mogę jedynie rozważać, gdzie się podziało owych 47 osób, gdy pięć tysięcy pojawiło się w niedzielę 8 września, by wysłuchać koncertu „Zacznij od Bacha”, poświęconego Zbigniewowi Wodeckiemu.

Polska jest krajem w którym zamożność obywateli systematycznie wzrasta. Kiedy ponad 30 lat temu żegnaliśmy poprzedni ustrój polityczny i gospodarczy średnio zarabialiśmy równowartość 20 dolarów. Dzisiaj jest to kwota dwóch tysięcy euro, czyli nasze zarobki wzrosły 100 krotnie (!).

Słusznie premier Donald Tusk zapowiedział rozliczenie się rządu Koalicji 15 października z dotychczasowych dokonań. Bo już niedługo mija rok od przełomowych wyborów parlamentarnych, w których obywatele odsunęli PiS od władzy po 8 latach rządzenia.