Tablica upamiętniająca księdza Jana Kaczkowskiego została odsłonięta w Sopocie

Uroczystości obchodzono pod hasłem „Pamiętajmy o ks. Janie Kaczkowskim”. Ten charyzmatyczny duchowny pochodził z Sopotu, a w Pucku prowadził hospicjum. Był księdzem nietuzinkowym, łamiącym konwenanse, czasami kontrowersyjnym, ale bardzo prawdziwym. Miał dobry wpływ na życie wielu ludzi. To postać tak ciekawa, że postanowiono o nim nakręcić film fabularny. Zakończono już do niego zdjęcia. W roli księdza Jana zobaczymy Dawida Ogrodnika, a  premiera filmu planowana jest na jesień tego 2022 roku.

WIĘCEJ O FILMIE O KS. JANIE KACZKOWSKIM PRZECZYTASZ W ARTYKULE: „Johnny” to film z przesłaniem, żeby zawalczyć o to, co w życiu najważniejsze

Sopot był miastem rodzinnym księdza Jana. Dlatego, zwłaszcza tam, pamięć o nim jest ciągle żywa. Część uroczystości miała miejsce w III Liceum Ogólnokształcącym, którego ksiądz Jan był absolwentem.

Ks. Jan Kaczkowski ma w Sopocie pamiątkową tablicę

Najpierw w Kościele pod wezwaniem Najświętszego Serce Pana Jezusa odprawiona została msza św. w intencji ks. Jana. A po mszy rodzina, najbliżsi oraz uczniowie III LO złożyli kwiaty na jego grobie. O godz. 13:00 odbyło się uroczyste nadanie szkolnej auli imienia ks. Jana Kaczkowskiego oraz odsłonięcie tablicy pamiątkowej.

Na tablicy pamiątkowej umieszczone zostało ważne przesłanie ks. Jana dla młodego pokolenia:

„Przede wszystkim nie należy skupiać się na inności, ale na tym, co pozytywnego ona może wnieść do naszego życia. Trzeba popatrzeć na drugiego nie przez pryzmat inności, ale przez człowieczeństwo, które przecież mamy wspólne”.

Wśród gości zaproszonych na tę uroczystość byli m.in. rodzina i przyjaciele kapłana, władze Sopotu oraz Pucka, osoby związane z puckim hospicjum, a także nauczyciele ks. Jana z czasów jego szkolnych lat.

Ks. dr Jan Kaczkowski urodził się 19 lipca 1977 roku w Gdyni. Mieszkał i uczył się w Sopocie. Swoje kapłańskie życie poświęcił służbie chorym i umierającym. Był założycielem i dyrektorem hospicjum w Pucku. O sprawach ostatecznych mówił z mądrością i humorem. Autorytet, nauczyciel, mentor – nie tylko w dziedzinie bioetyki. Niezmiennie podziwiany przez wierzących i niewierzących. Zmarł 28 marca 2016 roku na glejaka mózgu. Został pochowany w rodzinnym Sopocie. Do końca aktywnie pracował: spotykał się z ludźmi, udzielał sakramentów, głosił kazania i tworzył publikacje, które wciąż pozostają wsparciem dla tysięcy osób.