Spacerujmy ze sztuką. Te wystawy zobacz w listopadzie

„Konserwacja na Maxa. Asamblaże Maksymiliana Kasprowicza” – Muzeum Miasta Gdyni, 8 listopada 2025 r.-15 lutego 2026 r.

Maksymilian „Max” Kasprowicz (1906-1986) to jeden z najważniejszych artystów związanych z Gdynią, którego twórczość znajduje się w zbiorach Muzeum Miasta Gdyni – największej w Polsce kolekcji, liczącej blisko 600 obiektów. 

W 2026 roku przypada 120. rocznica urodzin i jednocześnie 40 lat od śmierci artysty, a jubileusz 100-lecia Gdyni to doskonała okazja, by przypomnieć postać tego niezwykłego twórcy, pedagoga i aktywnego uczestnika życia artystycznego. Na wystawie zobaczyć można 12 prac Kasprowicza powstałych w latach 70. i 80. Łączy je technika – artysta określał je jako collage, ale dziś nazywamy je asamblażami, czyli kompozycjami z przedmiotów codziennego użytku: rękawic, puszek, etykiet czy opakowań. Do ich stworzenia artysta użył około 130 rękawic i ponad 500 elementów z materiałów różnego pochodzenia. Max potrafił nadawać im nowe życie i układać z nich wielowarstwowe, symboliczne prace.

Wystawa ma również wymiar edukacyjny – odwiedzający mogą spróbować własnych sił w tworzeniu kompozycji z przedmiotów i zrobić zdjęcie z rękawicą – znakiem rozpoznawczym asamblaży Maxa.  

„Tomasz Kowalski” – Gdańska Galeria Miejska 2, 7 listopada 2025 r.-25 stycznia 2026 r.

Tomasz Kowalski należy do grona najbardziej intrygujących i wszechstronnych artystów współczesnych. Jego twórczość wymyka się prostym klasyfikacjom – obejmuje przede wszystkim malarstwo, ale także instalacje, obiekty rzeźbiarskie oraz muzykę. Artysta swobodnie porusza się między tymi mediami, traktując każde z nich jako element konsekwentnie rozwijanej narracji. Wielowarstwowa opowieść, nasycona subtelnymi odniesieniami do historii sztuki, literatury i osobistych doświadczeń, stanowi charakterystyczny znak jego praktyki artystycznej.

Wystawa w Gdańskiej Galerii Miejskiej koncentruje się na latach 2010-2015 – okresie szczególnym z dzisiejszej perspektywy. W tym czasie Kowalski stworzył wiele prac, które można odczytywać zarówno jako zapis intensywnego eksperymentowania z językiem wizualnym, jak i jako świadectwo kształtowania się jego artystycznej tożsamości.

W obrazach Kowalskiego odnajdujemy zatem oniryczne wizje, refleksyjną introspekcję i subtelne, podszyte humorem deformacje codzienności – elementy, które otwierają przestrzeń dla nowych sposobów postrzegania i interpretowania rzeczywistości.

„Sensoryczne mechanizmy. Wystawa Patricii J. Reis i Doroty Walentynowicz” – CSW Łaźnia 1, 15 listopada 2025 r.-15 lutego 2026 r.

Kto lub co patrzy? Co i kogo widzi? Czy naprawdę widzimy wszystko? Czy potrafimy dostrzec to, co niewidoczne, lecz obecne w przestrzeni publicznej? Jak funkcjonują w kulturze obrazy znane z teatru i telewizji? Czy możliwe są odcięcie się od narzuconych nam norm patrzenia i próba spojrzenia na świat wolna od zaprogramowanych znaczeń i treści?

Wystawa „Sensoryczne mechanizmy” Patricii J. Reis i Doroty Walentynowicz konfrontuje widza z pytaniem o to, jak obrazy kobiet funkcjonują w kulturze – od początków teatru, przez rozwój telewizji, po współczesne przedstawienia w mediach cyfrowych. Nie jest to wystawa o spektaklu, lecz o jego demontażu – o ujawnianiu jego struktury i ukrytych mechanizmów. Artystki kierują uwagę publiczności na to, co dotąd pozostawało niewidoczne, odwracając wzrok od spektaklu ku jego zapleczu. W ten sposób ujawniają mechanizmy władzy, przywracają to, co zapomniane, i pozwalają na nowo odczytać historię mediów i technologii z feministycznej perspektywy wizualności. 

Na wystawie zaprezentowane zostaną instalacje, prace interaktywne, fotografie, obiekty ceramiczne oraz realizacje wideo. Reis i Walentynowicz – zarówno we wspólnych, jak i indywidualnych realizacjach – badają relacje między widzialnością a wizualnością, między podmiotem a przedmiotem, człowiekiem a maszyną. Analizują również zjawisko technologicznej przyjemności, sytuując swoje prace na styku sztuki, nauki i feminizmu.