Władimir Putin

Nie pierwszy raz życie dopisuje puentę do felietonu, a w tym wypadku nawet więcej niż jedną.

Putin jest pierwszym ludobójcą w historii, który po dokonaniu ludobójstwa w Czeczenii (1999-2009 r.), dopuszcza się drugiego ludobójstwa, tym razem pod wzniosłym pretekstem powstrzymania rzekomego ludobójstwa na Rosjanach na wschodniej Ukrainie - pisze prof. Gunnar Heinsohn.

Gdyby urządzić ranking największych politycznych zbrodniarzy wszech czasów, duże szanse na zwycięstwo miałby niepozorny kambodżański nauczyciel Saloth Sar, bardziej znany jako Pol Pot. W ciągu niespełna czterech lat (1975-79) rządów terroru Czerwonych Khmerów, którym przewodził, doprowadzono do śmierci około półtora-dwóch milionów ludzi, z czego 60 procent zostało zamordowanych bezpośrednio w egzekucjach. W liczbach bezwzględnych to oczywiście mniej niż wynosiła liczba ofiar Stalina, Hitlera czy Mao Zedonga, ale procentowo stanowiło to mniej więcej jedną czwartą mieszkańców Kambodży.

To obrażona na Rzeczpospolitą elita kozacka pomagała w XVIII wieku budować imperium rosyjskie z europejską twarzą. Okazało się jednak, że z Moskalami nie sposób zawierać umów dwustronnie, bo oni tego języka nie rozumieją – mówi pierwsza dama ukraińskiej literatury, Oksana Zabużko.

Wrócimy do równowagi strachu. Chyba, że Putinowi stanie się coś złego i jego wojska się cofną. Wtedy Zachód odbuduje Ukrainę, a zwykli Rosjanie wywrą presję, by ich kraj się zmienił w tym samym kierunku – mówi prof. Gunnar Heinsohn, socjolog, specjalista od demografii wojny.

Nic nie jest nam dane raz na zawsze. Ani demokratyczny system ustroju państwa, ani bezpieczeństwo zdrowotne, ani bezpieczeństwo publiczne, ani też pokój w Europie. Pandemia koronawirusa dziesiątkuje Polaków i inne nacje. Kierowanie się wyłącznie słupkami poparcia politycznego we wszystkich sprawach, a szczególnie w tej dotyczącej zatrważającej liczby zgonów każdego dnia, powoduje, że dominuje chaos, bezradność i strategia „na przeczekanie koronawirusa”. A w pobliżu naszych granic, na wschodniej flance Ukrainy mamy do czynienia z mobilizacją rosyjskich sił zbrojnych na niespotykaną dotąd skalę.

Na terenach wschodniej Ukrainy widać wyraźny postęp cywilizacyjny. To, co zobaczyłam podczas wyjazdu napawa nadzieją. Gdyby doszło do jej całkowitego pogrzebania na skutek działań wojennych, można się spodziewać, że jeszcze więcej osób opuści te terany udając się czy to do Kijowa, czy to do rodziny w Polsce – mówi dr Iwona Reichardt, politolożka i dziennikarka specjalizująca się w zagadnieniach Europy Wschodniej, wiceredaktor naczelna „New Eastern Europe”, pisma współfinansowanego przez Miasto Gdańsk.

Z naszej perspektywy nie jest ważne, skąd są pieniądze, ważne, na jakich warunkach są przekazywane. Putin powtarza co innego: „Kto płaci, ten zamawia muzykę”. Moim zdaniem, to podejście godne bardziej prostytutki niż działacza politycznego – mówi Jan Raczyński, przewodniczący stowarzyszenia Memoriał.