.png)
„Morze” Władysława Ślewińskiego
Obraz został oficjalnie zaprezentowany w Galerii Morskiej w Spichlerzach na Ołowiance. Od środy można go też już oglądać publiczność na wystawie stałej.
Władysław Ślewiński (1854-1918) to jeden z najwybitniejszych polskich postimpresjonistów i marynistów. Obraz „Morze” jest znakomitym przykładem charakterystycznej dla artysty kompozycji przedstawiającej fragment skalistego bretońskiego wybrzeża z obmywającymi je falami. To pierwsze dzieło Władysława Ślewińskiego w zbiorach sztuki marynistycznej NMM, uzupełnia ono tym samym jedyną w Polsce tak bogatą i różnorodną kolekcję malarstwa o tematyce morskiej, tuż obok prac m.in. Juliana Fałata, Ferdynanda Ruszczyca, Jacka Malczewskiego, Wojciecha Weissa, Meli Muter czy Mariana Mokwy.
Zakup obrazu Władysława Ślewińskiego pt. „Morze” został sfinansowany ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Władysław Ślewiński (1854-1918) to jeden z najwybitniejszych polskich postimpresjonistów i marynistów, związany blisko ze szkołą Pont Aven i osobiście zaprzyjaźniony z Paulem Gauguinem. Urodzony w ziemiańskiej rodzinie przyszły artysta uczył się krótko w warszawskiej Szkole Rysunkowej im. W. Gersona. Po wyjeździe do Paryża podjął naukę malarstwa w tamtejszej Académie Julian, a następnie w Académie Colarossi. W latach 1889-1906 malował w Pont Aven, będąc członkiem słynnej artystycznej kolonii skupionej wokół Paula Gauguina. W późniejszych latach przebywał w Warszawie, Krakowie i Monachium, by ostatecznie w 1910 osiąść w Doëlan w Bretanii. Uczestniczył w polskim ruchu wystawienniczym, prezentując swoje prace w TPSP we Lwowie i w Krakowie, brał udział w wystawach TAP „Sztuka”, którego był członkiem. Wystawiał ponadto w Paryżu i Wiedniu. Indywidualne wystawy jego twórczości odbyły się w Paryżu (1897, 1898, 1914), Warszawie (1905, 1909), Krakowie (1906) i Lwowie (1907). Pośmiertna wystawa prac W. Ślewińskiego odbyła się w 1925 r. w TZSP w Warszawie.
Do jego szczególnie znanych dzieł, znajdujących się dotychczas w polskich zbiorach, można zaliczyć m.in. „Morze w Bretanii (Belle Isle)” (1904) i „Czeszącą się” (1897) w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, czy „Sierotę z Poronina” (ok.1906) z Muzeum Narodowego w Warszawie.
Napisz komentarz
Komentarze