Uroczysty pochówek poprzedziła msza święta pogrzebowa pod przewodnictwem bp. Wiesława Szlachetki w Bazylice św. Brygidy w Gdańsku.
„Bóg, honor i ojczyzna to wartości, które świętej pamięci Stanisław Szafranek zawsze nosił w swoim sercu i był gotów oddać za nie swoje młode życie. Jesteśmy mu wdzięczni za możliwość odwoływania się w naszej służbie, naszej ojczyźnie do postawy świętej pamięci Stanisława Szafranka" – móiwł podczas uroczystości dr Marek Szymaniak, Dyrektor IPN Gdańsk.

Kim był Stanisław Szafranek?
Urodził się 20 kwietnia 1922 r. w Rycicach. Podczas walki żołnierz Związku Walki Zbrojnej–Armii Krajowej i Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość przyjmował różne pseudonimy: „Kolejarz", „Drągal", „Zając".

Po aresztowaniu przez funkcjonariuszy UB w 1946 r. posługiwał się fałszywym nazwiskiem Stefan Pączkowski i pseudonimem „Zając". Działał w grupie dywersyjnej Leonarda Zdybickiego „Kruka" na terenie Trójmiasta. W związku z akcją ekspropriacyjną na kasę Stoczni Gdańskiej został ponownie zatrzymany, skazany na karę śmierci na mocy wyroku Wojskowego Sądu Rejonowego w Gdańsku 25 października 1946 r. i rozstrzelany 25 października 1946 r. w więzieniu przy ul. Kurkowej w Gdańsku. Miał 24 lata.
Podczas śledztwa zachował się z godnością i nikogo nie obciążył. Na pytanie sądu o udział w akcji odpowiedział: „Nie rabowałem! Wysoki Sądzie, Sąd wie, co to jest rozkaz?!"

Odnalezienie i identyfikacja szczątków
Szczątki Stanisława Szafranka odnaleziono w 2015 r. podczas prac poszukiwawczych, prowadzonych przez zespół archeologów Instytutu Pamięci Narodowej na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku. W 2023 r. ustalono, że Stefan Pączkowski to w rzeczywistości Stanisław Szafranek. Ostatecznie potwierdziły to badania genetyczne.
Pogrzeb Stanisława Szafranka odbył się z wojskowymi honorami. Spoczął na Cmentarzu Garnizonowym obok mogił Feliksa Selmanowicza „Zagończyka” i Danuty Siedzikówny „Inki”.
























Napisz komentarz
Komentarze