Felieton Stanisława Danielewicza

Wydaje się, że młodzi muzycy, kształcący się m.in. w wydziałach jazzu akademii muzycznych, zaczynają doceniać umiejętność grania w historycznych stylach, na tej samej zasadzie, jak klasyczni muzycy tworzą zespoły grające barok czy klasykę na instrumentach historycznych.

Niedawno, bo 13 maja, obchodziliśmy 75. rocznicę urodzin Steviego Wondera. Wykładowcy i studenci gdańskiej Akademii Muzycznej z tej okazji przygotowali koncert monograficzny, który w sali koncertowej uczelni miał swoją premierę 22 maja.

Jeśli Opera Leśna mieści 5047 widzów, to mogę jedynie rozważać, gdzie się podziało owych 47 osób, gdy pięć tysięcy pojawiło się w niedzielę 8 września, by wysłuchać koncertu „Zacznij od Bacha”, poświęconego Zbigniewowi Wodeckiemu.

Niecałe dwa lata dzielą wejście na ekrany dwa filmy poświęcone jednej z największych gwiazd muzyki pop, Elvisowi Presleyowi. W 2022 roku był „Elvis”, w reżyserii Baza Luhrmana, teraz przez ekrany przemyka „Priscilla” w reżyserii Sofii Coppoli.

Przed kilkoma tygodniami pisałem o kontrowersjach, jakie wśród melomanów budziło pytanie, czy należy „burzyć” idiom, utrwalony przez współczesne, coraz to nowe interpretacje dzieł Fryderyka Chopina?

Jeden z najdłużej istniejących polskich festiwali jazzowych, gdański Jazz Jantar organizowany przez klub „Żak”, ma w ciągu roku trzy odsłony. Dwoma koncertami w dniach 20 i 21 października rozpoczęła się odsłona jesienna.

Historię jazzu w Polsce można pisać na różne sposoby. Koncentrując się na życiorysach muzyków, składach zespołów, datach festiwali i koncertów. Można analizować dokonania artystów w kontekście obranych przez nich ścieżek kariery lub odwołując się do ich wykształcenia i oddziaływania twórców teorii.

Sto sześć lat temu, 25 kwietnia 1917 roku przyszła na świat Ella Fitzgerald, wokalistka, która zrewolucjonizowała podejście do interpretacji utworu jazzowego, a pozostawiła setki niezapomnianych nagrań, eksponujących jej niepodrabialną, ciepłą barwę głosu.

The Workers Band, wybrzeżowa grupa kierowana przez grającego na instrumentach klawiszowych Stanisława Jackiewicza, w swojej odsłonie na FB informuje, że stylistyką nawiązuje do muzyki najciekawszego okresu rodzącego się rocka, czyli lat 60. XX wieku.

Bryk z historii kina drugiej połowy XX wieku? Ściągawka dla tych, którzy nie mają pamięci do nazwisk, ale chcieliby dowiedzieć się więcej o twórcach muzyki do filmów? Na pewno nie akademicka, chronologicznie spisana i gatunkowo poszufladkowana historia…

Muzykę pop w skali globalnej opanowała produkcja anglosaska, choć, jeśli przyjrzeć się dobrze obszarom pozaeuropejskim (np. Indie, kraje arabskie), to skala owej anglosaskiej inwazji jest różna.

Niedawno pisałem o tym, jak młodzi ludzie, kształcący się w akademiach na jazzmanów, niewiele wiedzą o stylach historycznych i jak potrzebne są odpowiednie działania. Temat aktualny – o czym przekonałem się w dniach 12-13 sierpnia, gdy wybrałem się do Iławy na Old Jazz Meeting – Złota Tarka.