Mały pekariowiec wygląda słodko, ale lepiej uważać

Maluch, który przyszedł na świat 1 września i – jak donoszą służby prasowe ogrodu zoologicznego – podąża podąża za swoją mamą krok w krok, ale już nabiera nieco odwagi i przy odrobinie szczęścia można go dostrzec gdzieś pod nogami mamusi.

Pekariowiec obrożny to gatunek występujący w Ameryce Południowej i Środkowej. Posiada charakterystyczną białą obrożę na szyi – stąd jego nazwa. Tworzy stada do 20-50 osobników (zwykle sześć do dziewięciu), którym przewodzi dominująca samica. Po 142-151 dniach ciąży rodzą się 1-3 młode. Żyje do 25 lat. Młode po około roku stają się w pełni dojrzałe.

Pekariowce są wszystkożerne i tak jak inne świniowate poszukują pokarmu pod ziemią. Szczęki i kły są idealnie przystosowane do miażdżenia twardych nasion i korzeni. Służą również do obrony oraz do wydawania charakterystycznych „szczękających” dźwięków.

Pracownicy gdańskiego zoo przypominają, że pekariowce nie są słodkimi świnkami do głaskania, to dzikie zwierzęta, które mogą zrobić krzywdę.