Coraz więcej dzieci latem ucieka z domów. To może być oznaka dużego problemu

Często otrzymujecie sygnały o nastolatkach, uciekających z domów?
Policja dysponuje danymi dotyczącymi ujawnionych nieletnich, którzy dokonali ucieczki z domów rodzinnych. Od 1 czerwca 2022 r. do 19 lipca odnotowano już 54 uciekinierów z domów rodzinnych. Natomiast w analogicznym okresie kończącym się w lipcu ub. roku było ich 35. Wyraźnie widać więc, że liczba ucieczek znacząco wzrosła. Trzeba też dodać, że w okresie wakacyjnym tych ucieczek jest znacznie więcej, choć oczywiście w czasie roku szkolnego także się zdarzają.

W jakim wieku są uciekinierzy?
Najczęściej mają od 12 do 17 lat.

Jak to się kończy? Czy dzieci same wracają do swoich rodzin?
Różnie to bywa. Nasze dane dotyczą spraw, w których to policjanci doprowadzają nastolatki do miejsca zamieszkania i przekazują je pod opiekę rodziców bądź opiekunów prawnych. W pozostałych przypadkach rodzice zgłaszają nam, że dziecko wróciło do domu.

Co policja robi, gdy na komisariat przychodzi matka lub ojciec, zawiadamiający o zniknięciu dziecka?
Po zgłoszeniu przez rodziców ucieczki, dziecko jest rejestrowane w naszych bazach jako osoba poszukiwana. Rodzice przekazują zdjęcia i informacje na temat swojego dziecka, a policjanci sprawdzają tereny, gdzie taka osoba mogłaby się znajdować. Po odnalezieniu nieletniego uciekiniera należy ustalić powód, dlaczego tej ucieczki dokonał. Nie da się również ukryć, że ucieczka może być przejawem demoralizacji. Informacja o ucieczce trafia do Sądu Rodzinnego z prośbą o zbadanie sytuacji rodzinnej osoby małoletniej.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Ludzie, których nie ma. Tajemnicze zaginięcia na Pomorzu

Czasem dziecko znika, bo kolega namówił albo marzy o uwolnieniu się od rodzinnych zakazów, a czasem, gdy jest mu po prostu źle...
Dlatego każdy przypadek należy traktować indywidualnie. Ucieczka z domu zazwyczaj jest sygnałem, że dziecko zmaga się z jakimiś problemami czy to w rodzinie, czy to w szkole, czy to w grupie rówieśniczej. To też znak, że może potrzebować wsparcia oraz opieki ze strony osób dorosłych.

Dziecko błąkające się w dorosłym świecie może paść ofiarą przestępstwa lub też drobne przestępstwo popełnić. Zdarzają się na Pomorzu takie przypadki?
Policja nie gomadzi takich danych.

Jak wygląda taki powrót do domu z policjantami? Czy uciekinier witany jest krzykiem i pretensjami?
Nie spotkałam się z krzykiem, awanturą, czy pretensjami. Jest to raczej ulga, że dziecko całe i zdrowe wróciło do domu. Policjanci rozmawiają również z rodzicami, prosząc, by ustalili, dlaczego tak się stało, jaka była przyczyna ucieczki.

Mówi się, że powrót to jest dopiero początek pracy z dzieckiem i rozwiązywania problemów w rodzinie. Kierujecie rodziców do miejsca, gdzie mogą poszukać pomocy?
Policjanci przekazują informacje dotyczące funkcjonujących na danym terenie placówek pomocowych świadczących pomoc psychologiczną, do których zarówno rodzice oraz ich dziecko mogą się zgłosić i uzyskać wsparcie.

Potrzebujesz pomocy? Zadzwoń!

116 111 i 800 12 12 12 - to telefony zaufania dla dzieci i młodzieży, które prowadzi Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę - przy Rzeczniku Praw Dziecka.

Fundacja ITAKA prowadzi Telefon Zaufania Młodych - 22 484 88 04 ( poniedziałek-sobota w godzinach 11:00-21:00). Przeznaczony jest dla nastolatków i młodych dorosłych - poniżej 25 roku życia. Na linii dyżur pełnią psychologowie i psychoterapeuci, którzy udzielają wsparcia poprzez telefon lub czatu. Można także umówić się na bezpłatną sesję online (pakiety po 5 sesji).

W Gdańsku rodzice mogą zgłosić się do MOPR (tel. 58 342 31 50 ), gdzie specjaliści podpowiedzą im jak np. poprawić relacje z dzieckiem, by stało się ono bardziej otwarte i ufne wobec nich. Wesprą rodzica w procesie wychowawczym, by świadomie reagował na potrzeby córki, syna. Psycholog poradzi, np. jak skuteczniej komunikować się z nastolatkiem, i na jakie zachowania zwrócić uwagę, co powinno zaniepokoić.

SPRAWDŹ TEŻ: 12 lat od zaginięcia Iwony Wieczorek. Nastolatka byłaby już po trzydziestce

Z kolei miejscami, gdzie mogą przyjść rodzice, którzy nie radzą sobie z opiekuńczo-wychowawczymi wyzwaniami, są Centra Pracy Socjalnej MOPR. Kontakt do CPS dostępny jest na stronie internetowej gdańskiego MOPR. Na poradę z psychologiem można się umówić telefonicznie lub pisząc na adres email: [email protected].

W Gdyni młodzi ludzie szukający kogoś, kto i wysłucha, i zrozumie, mogą porozmawiać na czacie dostępnym na stronie coucb.pl, gdzie codziennie przez osiem godzin dyżurują psychologowie i studenci psychologii.

W Sopocie działa telefon wsparcia dzieci i młodzieży. Pod numerem: 690 538 228, z dyżurującymi specjalistami młodzi ludzie mogą porozmawiać o swoich problemach od poniedziałku do piątku w godz. 16:00-18:00.